Toplumlarda ekonomik kalkınmayı sağlamada kadın işgünün ve istihdamının arttırılması, sürece etkin katılımları oldukça önem arz etmektedir. Bu sayede refah seviyesi arttırılacağı gibi daha yüksek gelirin hane içine girmesine olanak sağlanmaktadır. Ancak kadın işgücünün yok sayıldığı toplumlarda bu önemli bir ekonomik kayıp olarak görülmektedir. Günümüzde dünya nüfusunun neredeyse yarısını oluşturan kadınların ekonomik yaşama katılmaları düzeylerine baktığımızda sonuç hiç de iç acıcı olmamaktadır. Tüm toplumlarda kadınların erkeklerin gerisinde kalarak toplumsal ve ekonomik açıdan kalkınmadan yararlanma düzeylerinin daha düşük olduğunu söylemek mümkündür (Pınar, 2008; Demir,1991). Kocacık ve Gökkaya (2005)’ya göre kadınların hem ekonomik hem de toplumsal alanda erkeklerin geri planında kalma nedenlerinin bazı sebepleri olduğu ifade edilmektedir. Bu sebeplere baktığımızda ilk olarak kültürel bağlamdaki eril güçlerin oluşturduğu toplumsal ayrımcılık, bir diğeri kadınlara sağlanan eğitim olanaklarındaki sınırlılık, kadın ve erkek arasındaki fizyolojik farklılık ve son olarak da yasal düzenlemedeki yaşanan sorunlar örnek gösterilebilir.